Εκατοντάδες χημικές ουσίες ρέουν από το σώμα μας στον αέρα κάθε δευτερόλεπτο. Αυτές οι χημικές ουσίες απελευθερώνονται εύκολα στον αέρα, καθώς έχουν υψηλή πίεση ατμών, πράγμα που σημαίνει ότι βράζουν και μετατρέπονται σε αέρια σε θερμοκρασία δωματίου. Δίνουν ενδείξεις για το ποιοι είμαστε και πόσο υγιείς είμαστε.
Από τους αρχαίους ελληνικούς χρόνους, γνωρίζουμε ότι μυρίζουμε διαφορετικά όταν δεν είμαστε καλά. Ενώ σήμερα βασιζόμαστε στις αναλύσεις αίματος, οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί χρησιμοποιούσαν την όσφρηση για να διαγνώσουν τις ασθένειες. Αν μύριζαν την αναπνοή σας και την περιέγραφαν ως fetor hepaticus (που σημαίνει κακό συκώτι), αυτό σήμαινε ότι μπορεί να οδεύατε προς ηπατική ανεπάρκεια.
Αν η οσμή ενός ατόμου ήταν γλυκιά ή φρουτώδης, οι γιατροί πίστευαν ότι αυτό σήμαινε ότι τα σάκχαρα στο πεπτικό σύστημα δεν διασπώνται και το άτομο αυτό είχε πιθανώς διαβήτη. Η επιστήμη έχει από τότε αποδείξει ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δίκιο – η ηπατική ανεπάρκεια και ο διαβήτης και πολλές άλλες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των μολυσματικών ασθενειών, δίνουν στην αναπνοή σας μια χαρακτηριστική μυρωδιά.
Το 1971, ο νομπελίστας χημικός Linus Pauling μέτρησε 250 διαφορετικές αέριες χημικές ουσίες στην αναπνοή. Αυτές οι αέριες χημικές ουσίες ονομάζονται πτητικές οργανικές ενώσεις ή VOCs (Volatile Organic Compounds).
Μετά την ανακάλυψη του Pauling, άλλοι επιστήμονες ανακάλυψαν εκατοντάδες ακόμη πτητικές οργανικές ενώσεις στην αναπνοή μας. Μάθαμε ότι πολλές από αυτές τις πτητικές οργανικές ενώσεις έχουν χαρακτηριστική οσμή, αλλά ορισμένες δεν έχουν οσμή που να μπορεί να αντιληφθεί η μύτη μας.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είτε μια πτητική οργανική ουσία έχει οσμή που μπορεί να ανιχνεύσει η μύτη μας είτε όχι, μπορεί να αποκαλύψει πληροφορίες σχετικά με το πόσο υγιής είναι κάποιος.
Η έναρξη της νόσου Πάρκινσον ενός Σκωτσέζου εντοπίστηκε από τη σύζυγό του, τη συνταξιούχο νοσοκόμα Joy Milner, αφού πείστηκε ότι ο τρόπος που μύριζε είχε αλλάξει, χρόνια πριν διαγνωστεί το 2005. Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε σε ερευνητικά προγράμματα με τη συμμετοχή της Joy Milner για τον ακριβή εντοπισμό της μυρωδιάς αυτής της νόσου.
Οι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν περισσότερες ασθένειες από τους ανθρώπους λόγω των πιο εξελιγμένων οσφρητικών τους ταλέντων. Αλλά οι τεχνολογικές τεχνικές, όπως το αναλυτικό εργαλείο φασματομετρία μάζας, εντοπίζουν ακόμη πιο λεπτές αλλαγές στο προφίλ των πτητικών οργανικών ενώσεων που συνδέονται με ασθένειες του εντέρου, του δέρματος και του αναπνευστικού συστήματος, καθώς και με νευρολογικές ασθένειες όπως η νόσος του Πάρκινσον. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μια μέρα ορισμένες ασθένειες θα διαγιγνώσκονται απλώς με την αναπνοή σε μια συσκευή.
Από πού προέρχονται οι πτητικές οργανικές ενώσεις;
Η αναπνοή δεν είναι η μόνη πηγή VOCs στο σώμα. Εκπέμπονται επίσης από το δέρμα, τα ούρα και τα κόπρανα.
Οι πτητικές οργανικές ενώσεις από το δέρμα είναι το αποτέλεσμα των εκατομμυρίων αδένων του δέρματος που απομακρύνουν τα μεταβολικά απόβλητα από το σώμα, καθώς και τα απόβλητα που παράγονται από βακτήρια και άλλα μικρόβια που ζουν στο δέρμα μας. Η εφίδρωση παράγει επιπλέον θρεπτικά συστατικά για να μεταβολίσουν αυτά τα βακτήρια, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ιδιαίτερα δύσοσμες πτητικές οργανικές ενώσεις. Οι οσμές από τον ιδρώτα αποτελούν όμως μόνο ένα κλάσμα των οσμών από πτητικές οργανικές ενώσεις.
Το δέρμα μας και το μικροβίωμα του εντέρου μας αποτελούνται από μια λεπτή ισορροπία αυτών των μικροβίων. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι επηρεάζουν την υγεία μας, αλλά δεν καταλαβαίνουμε ακόμη πολλά για το πώς λειτουργεί αυτή η σχέση.
Σε αντίθεση με το έντερο, το δέρμα είναι σχετικά εύκολο να μελετηθεί – μπορείτε να συλλέξετε δείγματα δέρματος από ζωντανούς ανθρώπους χωρίς να χρειαστεί να εισχωρήσετε βαθιά στο σώμα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα VOCs του δέρματος μπορούν να προσφέρουν πληροφορίες για το πώς τα βακτήρια του μικροβιώματος και το ανθρώπινο σώμα συνεργάζονται για να διατηρήσουν την υγεία μας και να μας προστατεύσουν από τις ασθένειες.
Στο εργαστήριο της ομάδας μου, διερευνούμε αν η υπογραφή VOC του δέρματος μπορεί να αποκαλύψει διαφορετικά χαρακτηριστικά του ατόμου στο οποίο ανήκει. Αυτά τα σήματα στις υπογραφές VOC του δέρματος είναι πιθανότατα ο τρόπος με τον οποίο οι σκύλοι διακρίνουν τους ανθρώπους με βάση τη μυρωδιά.
Βρισκόμαστε σε σχετικά πρώιμο στάδιο σε αυτόν τον ερευνητικό τομέα, αλλά έχουμε δείξει ότι μπορείτε να ξεχωρίσετε τα αρσενικά από τα θηλυκά με βάση το πόσο όξινα είναι τα VOC του δέρματος. Χρησιμοποιούμε φασματομετρία μάζας για να το δούμε αυτό, καθώς η μέση ανθρώπινη μύτη δεν είναι αρκετά εξελιγμένη για να ανιχνεύσει αυτές τις πτητικές οργανικές ενώσεις.
Μπορούμε επίσης να προβλέψουμε την ηλικία ενός ατόμου με λογική ακρίβεια με ακρίβεια μερικών ετών από το προφίλ των VOC του δέρματός του. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι το οξειδωτικό στρες στο σώμα μας αυξάνεται καθώς γερνάμε.
Το οξειδωτικό στρες συμβαίνει όταν τα αντιοξειδωτικά σας επίπεδα είναι χαμηλά και προκαλεί μη αναστρέψιμες βλάβες στα κύτταρα και τα όργανά μας. Η πρόσφατη έρευνά μας βρήκε υποπροϊόντα αυτής της οξειδωτικής βλάβης στο προφίλ VOC του δέρματος.
Αυτές οι πτητικές οργανικές ενώσεις δεν είναι μόνο υπεύθυνες για την προσωπική μυρωδιά – χρησιμοποιούνται από τα φυτά, τα έντομα και τα ζώα ως δίαυλος επικοινωνίας. Τα φυτά βρίσκονται σε συνεχή διάλογο με άλλους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των επικονιαστών, των φυτοφάγων, άλλων φυτών και των φυσικών εχθρών τους, όπως τα επιβλαβή βακτήρια και τα έντομα. Οι πτητικές οργανικές ενώσεις που χρησιμοποιούνται για αυτόν τον διάλογο είναι γνωστές ως φερομόνες.
Τι έχει δείξει η επιστήμη για τις φερομόνες του έρωτα;
Στο ζωικό βασίλειο, υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι πτητικές οργανικές ενώσεις μπορούν να δράσουν ως αφροδισιακά. Τα ποντίκια, για παράδειγμα, διαθέτουν μικρόβια που συμβάλλουν σε μια ιδιαίτερα δύσοσμη ένωση που ονομάζεται τριμεθυλαμίνη, η οποία επιτρέπει στα ποντίκια να επαληθεύουν το είδος ενός πιθανού συντρόφου. Οι χοίροι και οι ελέφαντες έχουν επίσης φερομόνες του σεξ.
Είναι πιθανόν και οι άνθρωποι να παράγουν πτητικές ουσίες για την προσέλκυση του τέλειου συντρόφου. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη αποκωδικοποιήσει πλήρως το δέρμα – ή άλλες πτητικές οργανικές ενώσεις που απελευθερώνονται από το σώμα μας. Αλλά τα στοιχεία για τις ανθρώπινες ερωτικές φερομόνες μέχρι στιγμής είναι στην καλύτερη περίπτωση αμφιλεγόμενα. Μια θεωρία υποστηρίζει ότι χάθηκαν πριν από περίπου 23 εκατομμύρια χρόνια, όταν τα πρωτεύοντα ανέπτυξαν πλήρη έγχρωμη όραση και άρχισαν να βασίζονται στην ενισχυμένη όρασή τους για να επιλέξουν σύντροφο.
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι είτε υπάρχουν ανθρώπινες φερομόνες είτε όχι, οι VOCs του δέρματος μπορούν να αποκαλύψουν ποιοι και πώς είμαστε, όσον αφορά πράγματα όπως η γήρανση, η διατροφή και η φυσική κατάσταση, η γονιμότητα, ακόμη και τα επίπεδα στρες. Αυτή η υπογραφή περιέχει πιθανώς δείκτες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για την παρακολούθηση της υγείας μας και τη διάγνωση ασθενειών.
Πηγή: theconversation.com
