Δρ ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΜΑΣ: Φταίει το μοντέλο διοίκησης του ΟΚΥπΥ για τα προβλήματα λειτουργικότητας στα δημόσια νοσηλευτήρια

Συνέντευξη στον «ΙΑΤΡΙΚΟ ΤΥΠΟ»: «Δυστυχώς δεν είχαμε εισακουστεί»! Δεν μπορεί να είναι απόντες από τις μεταρρυθμίσεις, από τους σχεδιασμούς, οι λειτουργοί υγείας και οι γιατροί

Στο μοντέλο λειτουργίας του ΟΚΥπΥ και των δημοσίων νοσηλευτηρίων αποδίδει η Παγκύπρια Συντεχνία Κυβερνητικών Ιατρών (ΠΑΣΥΚΙ), την κύρια αιτία για τα «εκρηκτικά προβλήματα» που παρουσιάζουν σήμερα,  σχεδόν έξι χρόνια μετά τη λειτουργία του Οργανισμού.

Σε συνέντευξη του στον ΙΑΤΡΙΚΟ ΤΥΠΟ, ο πρόεδρος της ΠΑΣΥΚΙ Δρ Σωτήρης Κούμας καυτηριάζει την υποστελέχωση των νοσηλευτηρίων του δημοσίου αναφέροντας πως ο αριθμός των γιατρών, παραμένει ο ίδιος εδώ και τέσσερα χρόνια με το πρόβλημα να είναι εμφανέστερο στα Τμήματα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών (ΤΑΕΠ).

Για τα προβλήματα λειτουργικότητας των δημοσίων νοσηλευτηρίων, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΑΣΥΚΙ, φταίει τόσο το ίδιο το μοντέλο της διοίκησης, όσο και η φιλοσοφία που τέθηκε ως βάση για την ίδρυση του ΟΚΥΠΥ. Φταίει, αναφέρει,  η περιβόητη «φιλοσοφία» που εμπερικλείεται στη φράση περί «οικονομικής και διοικητικής αυτονόμησης» που έχει παρασύρει πολλούς στο να εξάγουν λάθος συμπεράσματα, στο να σχεδιάσουν λάθος και να εφαρμόζουν λάθος πρακτικές, προσεγγίζοντας και προσδιορίζοντας τα πάντα με ψυχρούς αριθμούς, με οικονομικές προσεγγίσεις, πολιτικές που πλέον επιφέρουν δυσλειτουργία στα δημόσια νοσηλευτήρια.

Σε άλλα σημεία της συνέντευξης του ο Δρ Σ. Κούμας τονίζει:

  • Οι συμβασιούχοι για την ΠΑΣΥΚΙ είναι ισότιμοι με όλους τους υπόλοιπους ιατρούς
  • Με τις συνθήκες που επικρατούν στα δημόσια νοσηλευτήρια καθημερινά γίνεται και πιο έντονος ο φόβος για ιδιωτικοποιήσεις στον Τομέα της Υγείας
  • Η Πολιτεία αθέτησε τις υποσχέσεις της για παράταση της χρηματοδότησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων τα οποία σήκωσαν όλο το βάρος της πανδημίας

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Παραθέτουμε στη συνέχεια το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του προέδρου της ΠΑΣΥΚΙ:

  • Δρ Σωτήρη Κούμα, μετά και την πρόσφατη στάση εργασίας που πραγματοποιήσατε ως ΠΑΣΥΚΙ διαμαρτυρόμενοι για την υποστελέχωση των ΤΑΕΠ, υπήρξε κάποια αντίδραση από την επίσημη πλευρά; Πώς έχει η κατάσταση σήμερα;

Δρ ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΜΑΣ: Σίγουρα η κατάσταση που βιώνουμε σε επίπεδο στελέχωσης στα δημόσια νοσηλευτήρια δεν είναι και η επιθυμητή. Ακούσαμε πολλές φορές εκ μέρους του ΟΚΥΠΥ ότι θα επιληφθεί του θέματος και θα λύσει το πρόβλημα, όμως δυστυχώς όχι μόνο δεν υπήρξε πρόοδος αλλά έχει διογκωθεί περαιτέρω το πρόβλημα της υποστελέχωσης, τόσο γενικά στα δημόσια νοσηλευτήρια, όσο και ειδικότερα ΤΑΕΠ.

– Συνεχώς η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι πως ταλαιπωρούνται οι πολίτες που προσέρχονται στα ΤΑΕΠ. Μπορείτε να μας δώσετε μια εικόνα για τη σημερινή κατάσταση όπως εσείς ως ιατροί τη βιώνετε;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Νομίζω μιλούν τα πραγματικά γεγονότα. Όντως οι ασθενείς παραπονιούνται και για να παραπονιούνται οι ασθενείς σημαίνει ότι βιώνουν συγκεκριμένες συνθήκες. Είναι αυταπόδεικτο ότι υπάρχει υποστελέχωση. Είναι ενδεικτικό το γεγονός πως η τελευταία προκήρυξη θέσεων του ΟΚΥπΥ  για τα ΤΑΕΠ  αφορά μόνο δέκα θέσεις παρακαλώ! Υπενθυμίζω ότι όταν παρέλαβε τη διαχείριση των δημοσίων νοσηλευτηρίων και κατ’ επέκταση των ΤΑΕΠ, ο ΟΚΥπΥ ήμασταν κοντά στους 70-75 γιατρούς.

Πόσοι είμαστε σήμερα; Τέσσερα χρόνια μετά έχουμε τον ίδιο αριθμό! Αν δείτε τον προϋπολογισμό του ΟΚΥΠΥ, δεν καταγράφεται καμία θέση για ιατρικούς λειτουργούς γενικά αλλά ειδικότερα για τα ΤΑΕΠ. Άρα αυτό που συμβαίνει είναι μια ανακύκλωση απλώς των θέσεων. Και το ότι η τελευταία προκήρυξη μιλά για 10 θέσεις εργασίας, σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο. Δηλαδή ένας στους εφτά γιατρούς περίπου δεν υφίσταται. Με επιπτώσεις πλέον στους ίδιους τους ασθενείς. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

  • Δρ  Κούμα που αποδίδετε αυτή τη στάση του ΟΚΥΠΥ; Είναι οικονομικό το πρόβλημα; Ο Οργανισμός αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Δεν είναι νομίζω. Η άποψη μας είναι πως το πρόβλημα είναι πολυεπίπεδο. Νομίζω   φταίει τόσο το ίδιο το μοντέλο της διοίκησης, όσο και η φιλοσοφία που τέθηκε ως βάση για την ίδρυση του ΟΚΥΠΥ. Φταίει η περιβόητη «φιλοσοφία» που εμπερικλείεται στη φράση περί «οικονομικής και διοικητικής αυτονόμησης» που έχει παρασύρει πολλούς στο να εξάγουν λάθος συμπεράσματα, στο να σχεδιάσουν λάθος και να εφαρμόζουν λάθος πρακτικές.

Την ίδια στιγμή η διοίκηση του ΟΚΥΠΥ δεν αντιλαμβάνεται τον ιδιαίτερο ρόλο και χαρακτήρα ενός ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΡΙΟΥ (με κεφαλαία οι τελευταίες δυο λέξεις), προσεγγίζοντας και προσδιορίζοντας τα πάντα με ψυχρούς αριθμούς, με οικονομικές προσεγγίσεις, πολιτικές που πλέον επιφέρουν δυσλειτουργία στα δημόσια νοσηλευτήρια.

  • Όταν λέτε δεν αντιλαμβάνεται ο ΟΚΥΠΥ το ρόλο του και το χαρακτήρα των δημόσιων νοσηλευτηρίων, υπονοείτε ότι αυτό καθορίστηκε από την αναθέτουσα αρχή, από το κράτος; Η ανάθεση στον Οργανισμό δεν είναι δημόσια νοσηλευτήρια που αφορά; Του έδωσαν την επιλογή να λειτουργήσει τα δημόσια νοσηλευτήρια με το πρότυπο που λειτουργούν και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις;

Σ.ΚΟΥΜΑΣ: Εύλογο το ερώτημα σας. Όμως την απάντηση θα πρέπει να τη λάβετε από αυτούς που έχουν ψηφίσει το συγκεκριμένο νόμο για τη σύσταση το ΟΚΥπΥ, τόσο από την Εκτελεστική Εξουσία που κατέθεσε το νομοσχέδιο στη Βουλή, όσο και τα κοινοβουλευτικά κόμματα που τον ψήφισαν.

– Αν αντιλαμβανόμαστε σωστά, θεωρείτε ότι η πηγή του προβλήματος ξεκινά από τη νομοθεσία που θεσπίστηκε και βάσει της οποίας λειτουργεί ο ΟΚΥΠΥ;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ:  Στο μεγαλύτερο βαθμό ναι. Είναι  η φιλοσοφία του νόμου. Είπαν ότι πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις , ότι το παλαιό σύστημα δηλαδή της  διοίκησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων από το ίδιο το Υπουργείο έπασχε.

Και ερωτώ εγώ μετά από έξι σχεδόν χρόνια ύπαρξης του ΟΚΥΠΥ:  Τα συμπεράσματα είναι υπέρ; Ότι πραγματικά τα διοικούν, τα διαχειρίζονται σωστά;

Ας απαντήσει. Είναι το πιο απλό ερώτημα που μπορούν να κάνουν όπως τυγχάνει να κάνει έκαστος ιατρός για έκαστο ασθενή τον οποίο νοσηλεύει.

Είναι σωστή η διάγνωση μου; Είναι σωστή η θεραπεία μου;

Εκ των γεγονότων τα πράγματα, επαναλαμβάνω, δεν είναι ρόδινα. Δεν είναι όπως τα είχαμε αντιληφθεί θεωρητικά. Μάλλον «τα είχαν αντιληφθεί»,  γιατί η ΠΑΣΥΚΥ δεν ασπαζόταν  αυτές τις αντιλήψεις, έφερε έντονες ενστάσεις για το συγκεκριμένο μοντέλο. Δυστυχώς δεν είχε ακουστεί.

ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΡΙΑ

ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!

Είναι απλά τα πράγματα. Όταν μιλάς για αυτονόμηση διοικητική, οικονομική για μονάδες υγείας, το πρώτο που πρέπει να βάλεις μπροστά δεν είναι το διοικητικό και το οικονομικό. Είναι το ιατρικό μοντέλο και σκοπός σου είναι να μην χάσεις την εμπειρογνωμοσύνη. Με τις ενέργειες που έχουν κάνει, έχουν χάσει την ιδιαίτερη εμπειρογνωμοσύνη που είχαν αποκομίσει τα δημόσια νοσηλευτήρια στις προηγούμενες δεκαετίες που είχαν δουλέψει και είχαν θεραπεύσει χιλιάδες, εκατοντάδες ίσως εκατομμύρια ασθενείς συνολικά. Δεν μπορεί αυτά τα πράγματα να συμβαίνουν. Δεν μπορεί να είναι απόντες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις, από τους σχεδιασμούς, οι λειτουργοί υγείας και οι γιατροί.

Δυστυχώς πάσχει το διοικητικό συμβούλιο. Πόσους γιατρούς έχουμε μέσα τώρα; Δυο; Είχαμε θέσει ως βασική προϋπόθεση, για τα προσόντα τόσο των μελών του διοικητικού συμβουλίου όσο και της διοικούσας ομάδας το εξής: Διοικείς μονάδες υγείας; Δεν πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τι είναι η μονάδα υγείας; Ποιος μας άκουσε; Κανείς!

Χαρακτηρίζουν τα δημόσια νοσηλευτήρια ως τη ραχοκοκαλιά του συστήματος υγείας και ως το μεγαλύτερο πάροχο εντός του γενικού συστήματος υγείας. Όμως, «πως το σύστημα αντιλαμβάνεται ή διαχειρίζεται αυτό το μεγαλύτερο πάροχο; Η απάντηση που δίνεται: «Ισότιμη αντιμετώπιση όλων των παρόχων». Έτσι έγινε, έτσι γίνεται και έτσι προγραμματίζεται; Να υπενθυμίσω την πρώτη φάση εφαρμογής του γενικού συστήματος υγείας ακριβώς πριν τέσσερα χρόνια παρά ένα μήνα; Πόσους μήνες τα δημόσια νοσηλευτήρια δούλευαν διαφορετικά για την πρώτη φάση;

  • Και το εύλογο ερώτημα που τέθηκε κατ’ επανάληψη: Ήταν έτοιμα τα δημόσια νοσηλευτήρια τόσο για την πρώτη φάση όσο και για τη δεύτερη φάση λειτουργίας του ΓεΣΥ;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Απαντώ με ένα άλλο ερώτημα:  Πρόλαβε ο ΟΚΥΠΥ να τα προετοιμάσει; Βεβαίως όχι. Άρα και στη δεύτερη φάση, την  ενδονοσοκομειακή, οι υπόλοιποι πάροχοι συμμετείχαν από την αρχή ενώ τα δημόσια νοσηλευτήρια για τον Α ή Β λόγο δεν συμμετείχαν.

Πάμε στα εφημερεύοντα ιατρεία. Όπως προνοεί η νομοθεσία σύστασης του ΓεΣΥ, έπρεπε να λειτουργούσαν από την πρώτη μέρα, με την έναρξη λειτουργίας και του ΓεΣΥ. Ως ΠΑΣΥΚΙ, λάβαμε μόλις πέρσι, το 2022, τον Ιούλιο – Αύγουστο πως θα αρχίσουν δειλά – δειλά να

  • Πλέον τα εφημερεύοντα τώρα λειτουργούν όπως πρέπει;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Εμείς, το μερίδιο που μας αναλογεί προσπαθούμε να το πράττουμε. Όμως εδώ υπάρχει μια μικρή διαφορά:  Όταν λέμε εφημερεύοντα κέντρα υγείας ή εφημερεύοντα ιατρεία προσωπικών ιατρών, στις ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές ανήκουν όλα στο δημόσιο.

Γιατί αυτό; Ποια η επίπτωση στη λειτουργία στο τέλος ή ακόμα και στα οικονομικά του οργανισμού;

Αντιλαμβανόμαστε ότι στις ορεινές περιοχές ή στις απομακρυσμένες, ο πληθυσμός είναι αραιός άρα οι δικαιούχοι που είναι εγγεγραμμένοι στον οποιονδήποτε πάροχο είναι κατά πολύ λιγότεροι από ότι σε μια αστική περιοχή. Δημιουργείται εύλογα το ερώτημα. Είναι οικονομικά συμφέρουσα η λειτουργία τους;

Όχι ασφαλώς. Τι θα κάνουμε; Θα τα κλείσουμε;

  • Εδώ παρεμβαίνει ίσως η συντεταγμένη Πολιτεία εφαρμόζοντας την κοινωνική πολιτική του κράτους το οποίο έρχεται αρωγός για να λειτουργούν εφημερεύοντα σε αυτές τις περιοχές;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά που είναι η κοινωνική πολιτική;

Όμως πέρα από αυτό:  Πως μπορεί να εφαρμόζονται δυο μέτρα και δυο σταθμά; Το κράτος μπορεί να το αντιλαμβάνεται. Ποιος διαχειρίζεται το σύστημα; Έχει όνομα. Ονομάζεται οργανισμός ασφάλισης υγείας. Πως το διαχειρίζεται; Αυτό που πρέπει να πούμε είναι ποιος στο τέλος της ημέρας στη χώρα μας, σχεδιάζει, μελετά πριν να σχεδιάσει και εφαρμόζει πολιτικές υγείας. Στη βάση ποιας πολιτικής υγείας εφαρμόστηκε το ΓεΣΥ; Και τι εννοούμε με αυτό; Ποιο πλάνο capacity όπως το λέμε στην ιατρική έχει υπολογιστεί;

Πόσες κλίνες θέλουμε, που τις θέλουμε, ποιες ειδικότητες έπρεπε να αναπτύξουμε ενώ είχαμε ελλείψεις, πόσο εξοπλισμό θέλουμε στο τέλος της ημέρας;

Αν προσεγγίζουμε το ζήτημα απλώς ως επένδυση, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό σημαίνει ότι κάποιος που επενδύει ευελπιστεί ότι θα έχει και κέρδος. Στο τέλος της ημέρας οι πόροι όμως που διαχειρίζεται αυτό το σύστημα είναι συγκεκριμένοι πλέον.

Πρέπει να κάνεις μια στοχευμένη, σωστή διαχείριση των πόρων, ώστε να μπορείς να παρέχεις   ποιοτικές υπηρεσίες.

Αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί μετά από τέσσερα χρόνια.

Μιλούμε παραδείγματος χάρη για τα ΤΑΕΠ. Ενώ η νομοθεσία έλεγε ότι από την πρώτη στιγμή  έπρεπε να έχουν όλα τα νοσηλευτήρια, διανύουμε τον τέταρτο χρόνο και ακούσαμε ότι μόλις  πρόσφατα υπογράφτηκε μια νέα συμφωνία. Να καλωσορίσουν, είναι ευπρόσδεκτοι όλοι, συνάδελφοι και πάροχοι.

Υποβάλαμε ένα εύλογο ιατρικό ερώτημα, το τονίζω ιατρικό, τι θα επωφεληθεί από αυτό το συγκεκριμένο ο κάθε ασθενής;

Θα πρέπει να υπάρχουν κανονισμοί λειτουργίας, μοντέλα λειτουργίας ώστε ναι ο ασθενής να απολαμβάνει ότι το καλύτερο μπορεί να του προσφέρει το συγκεκριμένο σύστημα. Η απάντηση που πήραμε είναι να μείνουμε στα χωράφια μας.

Εδώ θα κάνω μερικώς τον δικηγόρο του ΟΚΥΠΥ. Εδώ μιλούμε για υποστελέχωση των ΤΑΕΠ του  δημοσίου. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα στο τέλος της ημέρας;

Ο ΟΚΥΠΥ ως πάροχος ο οποίος πρέπει να δει και την οικονομική του αυτονομία, θα υπολογίσει και τα λεφτά. Αυτό είναι και η απάντηση στο ερώτημα που μου κάνατε εαν το θέμα «είναι και οικονομικό».

Δηλαδή αν εγώ στο τέλος της ημέρας επενδύσω, προσλάβω παραδείγματος χάρη όχι μόνο τους δέκα γιατρούς στην Πάφο που παρέλαβα αλλά βάση μιας μελέτης μπορεί να είναι δεκαπέντε – δεκαέξι. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα για μένα; Θα καλύπτω τα έξοδα μου; Άρα κάποια πράγματα επιτέλους πρέπει να μπουν στη σωστή βάση.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

  • Δρ Κούμα αν θέλετε να πάμε και στο θέμα της έγκρισης φαρμάκων. Μετά την έξοδο της Αγγλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να δημιουργούνται θέματα που σχετίζονται με την τήρηση των ευρωπαϊκών προδιαγραφών οι οποίες δεν είναι ίδιες με εκείνες που ισχύουν στη συγκεκριμένη χώρα.                             

Σ. ΚΟΥΜΑΣ:  Είναι ένα θέμα για το οποίο ως πρόεδρος της ΠΑΣΥΔΥ προσκληθήκαμε στη Βουλή πριν από το Πάσχα για να παραθέσουμε τις θέσεις μας  στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Υγείας.

Ακολουθούμε πλέον μη ευρωπαϊκά  πρωτόκολλα και πρότυπα. Εδώ να μου επιτραπεί ως αιματολόγος που είμαι, να πω ότι  στην ειδικότητα μου, χρησιμοποιούμε ιδιαίτερα ακριβά φάρμακα τα οποία θα πρέπει ναι τυγχάνουν έγκρισης από τον ευρωπαϊκό οργανισμό.

Τι θα συμβεί αν με βάση το πρωτόκολλο του Αγγλικού οργανισμού το οποίο έχει καθαρά οικονομική προσέγγιση όχι ιατρική ως επί το πλείστο, δεν μας επιτρέπει να το παρέχουμε στον κύπριο ασθενή που είναι κύπριος πολίτης; Αυτό θα πρέπει να το απαντήσουμε.

ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΙΑΤΡΩΝ

  • Πως αντιμετωπίζετε το θέμα των συμβασιούχων ιατρών οι οποίοι διαμαρτύρονται ότι δεν είναι κατοχυρωμένοι με τις συλλογικές συμβάσεις και υποχρεώνονται να εργάζονται πάρα πολλές συνεχόμενες ώρες και είναι  υπαμειβόμενοι;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Αντιμετωπίζουμε τους συμβασιούχους ιατρούς ως ισότιμους συναδέλφους. Απασχολούνται με βάση τα περιβόητα ατομικά συμβόλαια με τον ΟΚΥπΥ.  Πρέπει να πω ότι και οι έξι συνδικαλιστικές οργανώσεις που εκπροσωπούν εργαζομένους στον ΟΚΥΠΥ,  ΠΕΟ, ΣΕΚ, ΔΕΟΚ, ΠΑΣΥΔΥ, ΠΑΣΥΝΟ και ΠΑΣΥΚΙ μετέχουν στο διάλογο και υπάρχει συγκεκριμένη συζήτηση για την σύναψη συλλογικής σύμβασης, κάτι το οποίο επιμελώς είχε προσπαθήσει να αποφύγει ο ΟΚΥΠΥ.

Πρέπει να πω ότι οι προτάσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά και μια  ιδιαιτερότητα που απασχολεί ιδιαίτερα την ΠΑΣΥΚΙ, σε επίπεδο γιατρών, είναι ότι οι όροι απασχόλησης των συναδέλφων δεν μπορούν να διαφέρουν από τους όρους απασχόλησης των υπολοίπων γιατρών μονίμων ή αορίστου. Κάτι άλλο που είχαμε προειδοποιήσει είναι μια παράμετρος συγκεκριμένη. Ουκ ολίγες φορές προειδοποιούσαμε όταν μιλούσαμε για τον ΟΚΥΠΥ ότι οι διαφορετικές κατηγορίες γιατρών θα επιφέρουν βλάβη και δυσλειτουργία στο σύστημα.

Επιπλέον, είναι θέματα που αφορούν τις κλίμακες εισδοχής οι οποίες πρέπει να επαναλαμβάνουν τις κλίμακες εισδοχής του δημοσίου. Είναι και η ανέλιξη έκαστου από αυτούς και ιεραρχικά και διοικητικά και επιστημονικά. Κάτι που συμβαίνει τώρα, τουλάχιστον οι του δημοσίου μπορούν ακόμα να το απολαμβάνουν. Δηλαδή το να ανελιχθείς το να είσαι ο Γενικός διευθυντής ή να γίνεσαι διευθυντής είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση η οποία παρέχεται εντός δομών νοσηλευτηρίων και ιδιαίτερα δημοσίων. Είναι κάτι που κατά κόρον συμβαίνει στο εξωτερικό.

Την επαγγελματική ανέλιξη είναι κάτι το οποίο οι περισσότεροι γιατροί στο εξωτερικό το επιδιώκουν. Άρα έπρεπε αυτό να δουλέψει ως κίνητρο, για να χρησιμοποιήσω την αγαπητή λέξη του ΟΚΥΠΥ.

Όμως διαφαίνεται και πάλι διαφορά στην ερμηνεία του κινήτρου, όπως και της περιβόητης αυτονόμησης. Προφανώς έχουμε διαφορετικά λεξικά ο καθένας και χανόμαστε στη μετάφραση.

Μιλούν για κίνητρα, μιλούν για οικονομικά κίνητρα παραδείγματος χάρη.  Να προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε. Τις οικονομικές αποζημιώσεις του Γενικού Συστήματος Υγείας δεν τις έχει διαμορφώσει η ΠΑΣΥΚΥ. Τις έχει διαμορφώσει το ίδιο το ΓεΣΥ. Και προκαλούμε: Γνωρίζουμε τις αποζημιώσεις, τον μέσο όρο που υπάρχει στο γενικό σύστημα υγείας για ένα ειδικό παραδείγματος χάρη; Και τίθεται ένα εύλογο ερώτημα: Αφού αυτό το Χ ποσό είναι πιο ελκυστικό και αποδεικνύεται από τη μη προσέλευση γιατρών και τη φυγή η οποία υπήρχε και υπάρχει.

Εμάς μας λέει, ξέρετε, για να πάτε κοντά σε αυτό το ποσό, που δεν είναι καν κοντά στο τέλος της ημέρας, θα πρέπει να δουλέψετε για τον κανονικό σας μισθό, να δουλέψετε υπερωρίες με ότι αντιληπτό έπεται και θα σας δώσουμε κίνητρο στη βάση της παραγωγικότητας σας ώστε να πλησιάσετε τουλάχιστον αυτό που παίρνουν στον ιδιωτικό τομέα με καλύτερες εργασιακές συνθήκες. Μα δεν μιλούμε για κίνητρο, μιλούμε για αντικίνητρο τελικά!

Λένε πως δεν μπορούν να διοικήσουν οι γιατροί. Εντάξει. Αυτοί που μπορούν να διοικήσουν και γνωρίζουν τα της διοίκησης, πως γίνεται να διοικούν με τέτοιο τρόπο ώστε αντί να προσελκύουν γιατρούς τους απωθούν; Από αυτό συμπεραίνεται ότι οι εργασιακές συνθήκες και αυτά που ονομάζουν κίνητρα δεν είναι κίνητρα!

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

  • Παλαιότερα συνδέθηκαν από την πλευρά σας οι συνθήκες που επικρατούν στα δημόσια νοσηλευτήρια με προθέσεις για ιδιωτικοποίηση τους. Οι ανησυχίες σας παραμένουν;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Αυτός ο φόβος πρέπει να παραδεχθούμε όλοι ότι υπάρχει και καθημερινά γίνεται πιο έντονος. Υπενθυμίζω ότι σε 13 μήνες ο ΟΚΥΠΥ σαν διαχειριστής θα πρέπει να αποδείξει ότι οικονομικά είναι αυτόνομος. Κάθε μέρα που περνά ο κόσμος ανησυχεί περισσότερο. Και το κλίμα αυτό, πρέπει να παραδεχτούμε,  επικρατεί ανάμεσα στους εργαζόμενους όλων των βαθμίδων. Άρα ναι, θα πρέπει να δούμε ειλικρινά, πως αν δεν ωθούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση, πως το εμπεδώνουμε στον κόσμο.

Γιατί η πραγματικότητα είναι πως είναι αντικίνητρο να επικρέμαται συνεχώς η ανησυχία  για ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων νοσηλευτηρίων. Πώς θα αφήσει ένας την καριέρα του και θα έλθει στον ΟΚΥπΥ ο οποίος δεν είναι ιδιοκτήτης των νοσηλευτηρίων αλλά απλώς ο διαχειριστής. Αν αύριο το κράτος, ο ιδιοκτήτης τα ιδιωτικοποιήσει ο εργαζόμενος θα μείνει εκτεθειμένος. Ακόμη και ένας νέος ιατρός ή άλλος επαγγελματίας υγείας δεν θα ρισκάρει το επαγγελματικό του μέλλον και να επιλέξει έναν εργοδότη και μετά από  κάποιους μήνες ίσως να χρειάζεται να αποφασίσει αν θα παραμείνει υπό ένα νέο εργοδότη.

ΑΘΕΤΗΣΑΝ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!

Οι ανησυχίες μας για τις προθέσεις των ιθυνόντων πηγάζουν και από το γεγονός ότι λόγω της πανδημίας κατά την οποία όλο σχεδόν το βάρος έπεσε στους ώμους των δημόσιων νοσηλευτηρίων, θα δινόταν παράταση στη χρηματοδότηση από το κράτος. Έχουν απομείνει 13 μήνες και δεν έχουμε δει πρακτικά κάτι το συγκεκριμένο, πράγμα που σίγουρα μας ανησυχεί σε μεγάλο βαθμό και είναι στα χέρια του ΟΚΥΠΥ πλέον αλλά και της ίδιας της πολιτείας είτε εκτελεστικής είτε νομοθετικής, να δώσουν το στίγμα, να δώσουν κάποια μηνύματα ότι τα δημόσια νοσηλευτήρια θα παραμείνουν δημόσια νοσηλευτήρια. 

  • Επειδή έμειναν μόνο 13 μήνες εσείς ως ΠΑΣΥΚΙ, ανεξάρτητα από ενέργειες άλλων αρμοδίων φορέων, ΟΑΥ, ΟΚΥπΥ κλπ, προτίθεστε να επαναφέρετε το θέμα της παράτασης της χρηματοδότησης, απευθυνόμενοι τόσο προς την εκτελεστική όσο και προς τη νομοθετική εξουσίας;

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Είναι στις σκέψεις μας αφού όπως αντιλαμβάνεστε, στο τέλος της ημέρας έχει καταντήσει η ΠΑΣΥΚΙ να διεκδικεί για όλα και για όλους.

  • Και ίσως να ακούγεται και λογικό αφού το  ζήτημα αφορά την επαγγελματική ασφάλεια των μελών σας και όλων των εργαζομένων στα δημόσια νοσηλευτήρια.

Σ. ΚΟΥΜΑΣ: Ασφαλώς και αφορά τα μέλη μας, αλλά κάποιοι δεν παύουμε να είμαστε μέλη αυτής της κοινωνίας και αυτής της πολιτείας. Κάποιοι έδωσαν υποσχέσεις. Διαχρονικά. Αν στο τέλος της ημέρα για κάθε τι το οποίο είναι και οφθαλμοφανές, χρειάζεται να πιέζουμε συνεχώς, νομίζω δεν κινούμαστε προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά σίγουρα αν το εφαρμόσουμε στην ιατρική θα μας δώσει ένα ιδιαίτερο άλλοθι, ότι εμείς πράττουμε πάντα το καθήκον μας.

– Ακριβώς έτσι. Κύριε Κούμα σας ευχαριστώ πολύ για τα πολύ ενδιαφέροντα που μας είπατε.

Σ. ΚΟΥΜΑΣ:  Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μας δώσατε ως ΠΑΣΥΚΙ να επικοινωνήσουμε με τους αναγνώστες σας, ιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι διαβάζουν τον «ΙΑΤΡΙΚΟ ΤΥΠΟ».

______________________________________

  • Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στην εταιρία ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΓΝΩΣΗ ΛΤΔ. * Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την άδεια της εταιρείας που εκδίδει τον ΙΑΤΡΙΚΟ ΤΥΠΟ * Επιτρέπεται η κοινοποίηση μέσω Facebook, Twitter κ.λ.π. με αναφορά στην πηγή: www.iatrikostypos.com.cy / www.ygeiapress.com * Επιτρέπεται η κοινοποίηση μέσω Facebook, Twitter κ.λ.π.