Αυτή η παράξενη μικροσκοπική δομή μπορεί να ψιθυρίζει αρχαία εξελικτικά μυστικά.
Δεν είμαστε σίγουροι αν είναι συναρπαστικό ή όχι το γεγονός ότι οι επιστήμονες μόλις ανακάλυψαν νέες “μορφές ζωής” μέσα στο σώμα μας. Μικροσκοπικά κομμάτια RNA, μικρότερα από έναν ιό, αποικίζουν βακτήρια μέσα στο στόμα και τα έντερά μας και έχουν τη δύναμη να μεταφέρουν πληροφορίες που μπορούν να διαβαστούν από ένα κύτταρο.
Χαρακτηρισμένη ως “άγρια παράξενη” από την ομάδα επιστημόνων του Στάνφορντ που γράφει για το εύρημα στο Nature, η ανακάλυψη έχει πλέον όνομα: οβελίσκοι. Και εμείς… δεν ξέρουμε πραγματικά τον τελικό τους στόχο.
“Είναι τρελό”, δήλωσε ο Μαρκ Πέιφερ, βιολόγος κυττάρων και ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ, σύμφωνα με το Science. “Όσο περισσότερο κοιτάμε, τόσο περισσότερα τρελά πράγματα βλέπουμε”.
Ονομάζονται οβελίσκοι λόγω των ραβδοειδών δομών τους, είναι ακόμη μικρότεροι από τους ιούς, αλλά μπορούν ακόμη να μεταδίδουν οδηγίες στα κύτταρα. Τι λένε, ωστόσο, απλά δεν ξέρουμε. Οι μικροσκοπικές οντότητες, σύμφωνα με μια εξήγηση που έγραψε στο The Conversation ο καθηγητής μικροβιακής εξέλιξης του Πανεπιστημίου του Bath, Ed Feil, ονομάζει τους οβελίσκους “κυκλικά κομμάτια γενετικού υλικού που περιέχουν ένα ή δύο γονίδια και αυτο-οργανώνονται σε σχήμα ράβδου”.
Είναι, δυνητικά, μικροσκοπικές “μορφές ζωής”. Το preprint paper από το Στάνφορντ τα αποκαλεί “viroid-like” – ένα viroid είναι ένα βήμα κάτω από έναν ιό. Ενώ ένας ιός χρειάζεται έναν ξενιστή για να μπορέσει να πολλαπλασιαστεί, αυτό δεν τους έχει επιβραδύνει. Έχουμε χάσει το μέτρημα για το πόσους ιούς έχει να προσφέρει ο κόσμος, επειδή είναι τόσο άφθονοι.
Αλλά ένα ιοειδές είναι ακόμη πιο απλοϊκό – ένα κομμάτι γενετικού RNA που δεν μπορεί να δημιουργήσει πρωτεΐνες, αλλά μπορεί να ανασυνταχθεί, και είναι γνωστό ότι μαστίζει τα ανθοφόρα φυτά.
“Η πρόσφατα ανακαλυφθείσα βιολογική οντότητα βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους ιούς και τα ιοειδή”, έγραψε ο Feil. Πρόσθεσε ότι, όπως και τα ιοειδή, οι οβελίες έχουν ένα κυκλικό, μονόκλωνο γονιδίωμα RNA και κανένα πρωτεϊνικό περίβλημα. Αλλά, όπως και οι ιοί, τα γονιδιώματά τους περιέχουν γονίδια που προβλέπεται να κωδικοποιούν πρωτεΐνες.
Και δεν είναι ότι οι ερευνητές του Στάνφορντ βρήκαν μόνο ένα από αυτά τα πράγματα – εντόπισαν σχεδόν 30.000 διαφορετικούς τύπους οβελίσκων. Αυτό είναι μόνο για αρχή. Εντοπίστηκαν σε κάθε δημογραφική γωνιά του κόσμου, και βρέθηκαν συνήθως στο στόμα (αλλά και στο έντερο).
Τώρα το καθήκον γίνεται να καταλάβουμε αν αυτοί οι οβελίσκοι είναι φίλοι ή εχθροί. Οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν για τα κύτταρα-ξενιστές που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν, πώς τα βακτήρια και οι μύκητες παίζουν ρόλο στη λειτουργία τους και ποιος είναι πραγματικά ο πραγματικός σκοπός τους.
Πηγή: popularmechanics.com
