Σχολικοί Ψυχολόγοι Κύπρου: Άμεση επιστροφή των μαθητών με ειδικές ανάγκες στα σχολεία

Mε τοποθέτησή του ο Κλάδος Σχολικών Ψυχολόγων Κύπρου εκ μέρους Συνδέσμου Ψυχολόγων Κύπρου αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΥΠΠΑΝ, ημερομηνίας 20/5/2020 η οποία αναφέρεται στη «φοίτηση παιδιών με ειδικές ανάγκες» και σημειωνει τα εξής:

“Ποικίλα συναισθήματα έχει προκαλέσει η ανακοίνωση για τη φοίτηση παιδιών με ειδικές ανάγκες του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας, αφού με βάση το περιεχόμενο της, απαγορεύτηκε η προσέλευση μερίδας παιδιών στα σχολεία.

Το ΥΠΠΑΝ με την εν λόγω ανακοίνωση επιφέρει ανισότητες και διακρίσεις στη βάση της αναπηρίας καθώς επίσης προωθείται το ιατρικό μοντέλο αναπηρίας που δεν εμπίπτει στην σύγχρονη επιστημονική γραμμή της Ενιαίας εκπαίδευσης. Επιπλέον, αυτό έγινε:

✓     Αιφνιδίως (λίγες ώρες πριν την έναρξη των σχολείων και αφού ήδη κάποια παιδιά είχαν προετοιμαστεί για την επιστροφή τους)

✓     Χωρίς προηγουμένως να γίνει σχετική αναφορά για να δώσει περιθώρια αντίδρασης ή διαλόγου (υπάρχει μία ανακοίνωση στις 19/5 – 2 μέρες πριν δηλαδή, αλλά και πάλι χωρίς να αναφέρεται στα αδιευκρίνιστα «ειδικά ή ενισχυμένα προστατευτικά μέτρα, προτού παρουσιαστούν στα σχολεία για φοίτηση»).

✓     Και, χωρίς να φαίνεται να έχει γίνει ενδελεχής αξιοποίηση του ατομικού φακέλου του κάθε παιδιού, ο οποίος βρίσκεται στην κατοχή του ΥΠ και περιλαμβάνει προϋπάρχοντα ιατρικά και άλλα πιστοποιητικά για την κάθε ατομική περίπτωση.

Ως Κλάδος Σχολικής Ψυχολογίας του Συνδέσμου Ψυχολόγων Κύπρου εκφράζουμε την δυσαρέσκεια μας και καλούμε τους αρμόδιους του ΥΠΠΑΝ να αναθεωρήσουν τα μέτρα προσέλευσης των παιδιών με αναπηρίες στα σχολεία. Τους καλούμε επίσης να λάβουν υπόψη τους στην προετοιμασία των μέτρων και την εμπειρογνωμοσύνη της Ειδικότητας του Σχολικού Ψυχολόγου, λαμβάνοντας έτσι υπόψη τυχόν ψυχο-συναισθηματικές συνέπειες από μελλοντικές πρακτικές.

Υποστηρίζεται ότι η εκπαίδευση, επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν με αξιοπρέπεια, να αναπτύσσουν τις δεξιότητες και ικανότητες τους, να συμμετέχουν πλήρως στην ανάπτυξη και να βελτιώνουν την ποιότητά ζωής τους (UNESCO, 2000). Παρόλα αυτά, μερίδα συνανθρώπων μας βιώνει καθημερινά παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Drew et al., 2011). Το να επιτραπεί η ύπαρξη «αόρατων παιδιών» θα αποτελέσει τροχοπέδη στην εφαρμογή του οράματος της Εκπαίδευσης Για Όλους (EFA, UNESCO, 2000), δηλαδή, μίας ενιαίας εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς (Miles & Singal, 2010).

Τέλος, είναι η επιστημονική μας θέση ότι σε μια περίοδο συλλογικής ανησυχίας για την δημόσια υγεία, η περαιτέρω συναισθηματική αναστάτωση συνόλου γονέων και παιδιών αλλά και η μη δυνατότητα επιστροφής τους σε κάποια κανονικότητα, δρουν ενάντια στην ψυχολογική και εκπαιδευτική προσαρμογή του παιδιού.

Ως εκ τούτου, εισηγούμαστε:

Πριν τη λήψη των όποιων αποφάσεων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι εξατομικευμένες ανάγκες, οι διάφορες κατηγορίες αναπηρίας που ανήκουν τα παιδιά, η συμμετοχή τους ή μη σε ειδικές μονάδες και όχι να ομαδοποιούνται όλοι κάτω από την κατηγορία «ειδικές ανάγκες».

Να επιστρέψουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ομαλά οι μαθητές χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση και περιττές διαδικασίες που επιβαρύνουν οικονομικά την οικογένεια, καλλιεργούν νοοτροπία διακρίσεων και επιπρόσθετα προσδίδουν περισσότερο άγχος στους μαθητές.

Να υπάρχει εκ των προτέρων συνεννόηση της οικογένειας και του σχολείου, ώστε να διασφαλιστεί, αφενός η υγειονομική ασφάλεια των παιδιών και αφετέρου να αξιολογηθεί ανά περίπτωση το τι επιπρόσθετο χρειάζεται περιλαμβάνοντας τις ψυχολογικές ανάγκες των παιδιών.

Βιβλιογραφία:

  • Drew, N., Funk, M., Tang, S., Lamichhane, J., Chavez, E., Katontoka, S, et al. (2011). Human rights violations of people with mental and psychosocial disabilities: an unresolved global crisis, Global Mental Health, 378, 1664-75.
  • Miles., S & Singal., N. (2010). The Education for All and inclusive education debate: Conflict, contradiction or opportunity? International Journal of Inclusive Education, 14(1), 1-15.
  • UNESCO (2000) Education for All: Meeting our Collective Commitments. Notes on the Dakar Framework for Action (Paris, UNESCO)”.