Aνακοίνωση της ΠΑΣΥΚΙ αναφέρει τα εξής:
«Έχουν παρέλθει ήδη πέραν των δύο εβδομάδων από την λήψη της απόφασης για έναρξη της Β’ φάσης του ΓΕΣΥ την 1 η Ιουνίου 2020, όπως καθορίζει η ισχύουσα νομοθεσία και μας απομένουν μόλις άλλες δυο, ώστε να προλάβουμε να προετοιμαστούμε ως Δημόσια Νοσηλευτήρια.
Η ΠΑ.ΣΥ.Κ.Ι. έχει τοποθετηθεί τόσο γραπτώς, όσο και προφορικά, ότι η συγκεκριμένη απόφαση, λαμβάνοντας υπόψη τη μη επίλυση των προβλημάτων και προκλήσεων από τον Ο.Κ.Υπ.Υ που άπτονται των Δημοσίων Νοσηλευτηρίων, αλλά και των ιδιαζουσών συνθηκών που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19, δημιουργεί εύλογα έντονους προβληματισμούς και ανησυχία σε ότι αφορά την ετοιμότητα και την ικανότητα των Δημοσίων Νοσηλευτηρίων να στηρίξουν το εγχείρημα της έναρξης της Β’ φάσης.
Ενώ καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες διεργασιών και ενημερώσεων για ύπαρξη διαπραγμάτευσης μεταξύ του ΟΑΥ και των Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων για κατάθεση προτάσεων και αντιπροτάσεων, τίποτα το αντίστοιχο δεν έχει γνωστοποιηθεί σε σχέση με τα Δημόσια Νοσηλευτήρια ή τουλάχιστον αυτοί που θα κληθούν να τα εφαρμόσουν δεν γνωρίζουν απολύτως τίποτα. Ως ιατροί του δημοσίου τομέα αισθανόμαστε και βιώνουμε μια προσέγγιση του τύπου ότι θεωρούμαστε «δεδομένοι».
Η ιδιαίτερη αποδυνάμωση που δέχτηκαν σε ιατρικό προσωπικό τα Δημόσια Νοσηλευτήρια και οι επακόλουθες επιπτώσεις κατά την εφαρμογή της Ά φάσης λόγω κακών χειρισμών εκ μέρους του ΟΑΥ και του Ο.Κ.Υπ.Υ αλλά και της απουσίας συντονισμού εκ μέρους του Υπουργείου Υγείας, δυστυχώς δεν μας έχει κάνει σοφότερους. Και το χειρότερο, είναι η επιμονή των εμπλεκομένων φορέων να λειτουργούν με το ίδιο μοτίβο.
Μιλούν για «οικονομικό ανταγωνισμό» «άσκηση πίεσης στα Δημόσια Νοσηλευτήρια, ώστε να επισπεύσουν τις διαδικασίες αυτονόμησης τους», σε στυλ προειδοποίησης για «την δυνατότητα πλέον του ασθενή να επιλέγει μεταξύ Δημοσίου και Ιδιωτικού» τη στιγμή που ακόμη βιώνουμε τις πρώτες επιπτώσεις της πανδημίας, τη στιγμή που προσπαθούμε να επανεκκινήσουμε τα Δημόσια Νοσηλευτήρια, την στιγμή που θα πρέπει να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε όλα τα πιθανά σενάρια αντιμετώπισης της πανδημίας.
Αλήθεια, η αντιμετώπιση της πανδημίας σε ποια πλαίσια οικονομικού ανταγωνισμού εντάσσεται;
Βέβαια όπως συνήθως συμβαίνει κανείς δεν έχει, αλλά και ούτε αναλαμβάνει την οποιοδήποτε ευθύνη. Έντεχνα αποκρύβεται το γεγονός ότι το διοικητικό μοντέλο που έχει επιλέγει εδώ και 3 χρόνια αδυνατεί πρωτίστως να στελεχώσει τον ίδιο τον εαυτό του, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα και να παρουσιάσει πλέον ολοκληρωμένη στρατηγική ανάπτυξης των Δημοσίων Νοσηλευτηρίων.
Προς όλους τους Αρμόδιους
Πρώτο – Παράκληση όπως σταματήσετε να θεωρείτε τους Ιατρούς του Δημοσίου «δεδομένους».
Δεύτερο – Δώστε προοπτική και ελπίδα στο ΓΕΣΥ μέσω της ενδυνάμωσης και ενίσχυσης των Δημοσίων Νοσηλευτηρίων. Έχετε την δυνατότητα πραγματικά να αποδείξετε Όλοι Σας ότι πραγματικά αντιλαμβάνεστε το περιεχόμενο των εννοιών «ραχοκοκαλιά», «ήρωες», «οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής», όπως και τον ρόλο και χαρακτήρα του Δημοσίου Νοσηλευτηρίου!»
