ΔΟΘ: Έντονος ο προβληματισμός για τα διαιωνιζόμενα προβλήματα στα δημόσια νοσηλευτήρια

Η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας (ΔΟΘ), ανακοινώνει ότι «δια των Ιατρικών και Επιστημονικών της Συμβούλων, Δρος Ανδρούλλας Ελευθερίου και Δρος Μιχάλη Αγκαστινιώτη, εκφράζει έντονο προβληματισμό σχετικά με τα διαιωνιζόμενα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πολύπαθα δημόσια νοσηλευτήρια στη χώρα μας, παρόλο που έχουν ήδη συμπληρωθεί 3 χρόνια από την ψήφιση του νομοσχεδίου περί της διοικητικής και οικονομικής τους αυτονόμησης .

Και ενώ την επικαιρότητα απασχολούν τις τελευταίες ημέρες οι δημόσιες αντεγκλήσεις των ιατρών και των νοσηλευτών με τον ΟΚΥπΥ για την ελλιπή στελέχωση των νοσοκομειακών ιδρυμάτων και τις προτάσεις κινήτρων στους κυβερνητικούς γιατρούς, πληθαίνουν συνεχώς οι φωνές εκείνων που υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο διοικητικό μοντέλο που εφαρμόζει ο ΟΚΥπΥ για τα κρατικά νοσηλευτήρια όχι μόνο δεν είναι λειτουργικό και δεν ευνοεί, εν πολλοίς, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας στους φορολογούμενους πολίτες, αλλά μάλλον αναπαράγει τις χρονίζουσες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις από τις οποίες υποτίθεται πως θα μας απάλλασσε.

Ως άτομα εργαζόμενα για ένα Οργανισμό που ασχολείται ενεργά εδώ και δεκαετίες με τους θαλασσαιμικούς ασθενείς εντός και εκτός κυπριακών συνόρων, ερχόμαστε σχεδόν καθημερινά σε επαφή με χρόνιους πάσχοντες που επισκέπτονται τα κρατικά νοσηλευτήρια, τόσο για τη λήψη της βασικής θεραπευτικής τους αγωγής όσο και όταν καταστεί ανάγκη ενδονοσοκομειακής τους περίθαλψης. Ακούμε, συνεπώς, για σοβαρά προβλήματα που εστιάζονται κυρίως στις υπηρεσίες των Τμημάτων Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών (ΤΑΕΠ), αλλά και την παρεχόμενη φροντίδα υγείας εντός των νοσοκομείων.

Το συμπέρασμά μας είναι ότι η κατάσταση είναι όντως σοβαρή και υπάρχει ανάγκη η Πολιτεία να εγκύψει σε αυτή και να επιλύσει με αποφασιστικότητα τα ζητήματα που προκύπτουν. Ουδόλως αμφιβάλλουμε για τις ακαδημαϊκές περγαμηνές και τις καλές προθέσεις των ατόμων που έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις καίριας σημασίας στον ΟΚΥπΥ. Ωστόσο, η ορθή και αποδοτική διαχείριση και διοίκηση του πολυδιάστατου τομέα της Υγείας απαιτεί βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση του αντικειμένου, η οποία εν προκειμένω είναι μάλλον περιορισμένη αν όχι ανύπαρκτη.

Επιπρόσθετα, και σεβόμενοι απόλυτα τη σημαντικότατη συνεισφορά και τις επενδύσεις σε ιατροτεχνολογικό επίπεδο των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων στον τομέα της Υγείας στην Κύπρο, αναρωτιόμαστε ποιο από αυτά μπορεί να αναλάβει μεγάλες ομάδες χρόνιων πασχόντων που καθημερινά επισκέπτονται τα κρατικά νοσηλευτήρια, όπως:

–       Ασθενείς με νεφρικές δυσλειτουργίες, και κυρίως αιμοδιύλιση

–       Άτομα με αιμοσφαιρινοπάθειες, λ.χ. θαλασσαιμία, δρεπανοκυτταρική και άλλες σπάνιες αναιμίες

–       Άτομα με αιματολογικές κακοήθειες και ανάγκη μεταμοσχεύσεων (αυτόλογων, κλπ.)

–       Περιστατικά που χρήζουν πρώτων βοηθειών και εντατικής παρακολούθησης

Επίσης ποια από τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια μπορούν πραγματικά, εμπεριστατωμένα και στη βάση διεθνώς καθορισμένων κριτηρίων να αναλάβουν τη διδασκαλία των φοιτητών των 3 Ιατρικών Σχολών της χώρας, που είναι αυτή τη στιγμή συμβεβλημένες με τα κρατικά νοσοκομεία;»