Τα νέα αντιδιαβητικά φάρμακα, όπως η σεμαγλουτίδη που εξαντλείται από τα φαρμακεία, δεν είναι «μαγική λύση» για την παχυσαρκία, προειδοποιεί ο επικεφαλής του τμήματος διατροφής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο οποίος ετοιμάζει νέες κατευθυντήριες γραμμές για μείωση του σωματικού βάρους σε παιδιά και ενήλικες.
Ο ΠΟΥ ανέθεσε στο Ινστιτούτο Φαρμακολογικής Έρευνας «Μάριο Νέγκρι» στο Μιλάνο να εξετάσει τις διαθέσιμες ενδείξεις για όλα τα διαθέσιμα φάρμακα, από παλαιότερες επιλογές όπως η ορλιστάτη της GSK μέχρι τα νεότερα, ενέσιμα σκευάσματα όπως η σεμαγλουτίδη της Novo Nordisk και η τιρζεπατίδη της Eli Lilly.
Μιλώντας στο Reuters, ο Φρανσέσκο Μπράνκα, διευθυντής Διατροφής και Ασφάλειας Τροφίμων στον ΠΟΥ, τόνισε πάντως ότι τα φάρμακα αυτά δεν είναι «μαγική λύση» στο πρόβλημα της παχυσαρκίας που διογκώνεται παγκοσμίως.
«To μήνυμα που δίνεται για αυτά τα φάρμακα, ότι ‘βρήκαμε τη λύση’ είναι λάθος» είπε ο Μπράνκα. Τα φάρμακα για την παχυσαρκία είναι σημαντικά αλλά πρέπει να αποτελούν μέρος μιας «συνολικής προσέγγισης» είπε.
Και τόνισε ότι άλλες παρεμβάσεις, όπως η δίαιτα και η φυσική άσκηση, παίζουν σημαντικό ρόλο για τη διαχείριση της παχυσαρκίας.
Η σεμαγλουτίδη και η τιρζεπατίδη αναπτύχθηκαν για τον έλεγχο του σακχάρου σε άτομα με διαβήτη Τύπου 2. Πρόσφατα όμως διαπιστώθηκε ότι μπορούν να μειώσουν το σωματικό βάρος κατά περίπου 15%, κάτι που τράβηξε την προσοχή ασθενών, επενδυτών και διασημοτήτων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών που επικαλείται το Reuters, η αγορά για φάρμακα αυτού του είδους αναμένεται να εκτιναχθεί στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ανά έτος εντός μιας δεκαετίας.
Και τα δύο φάρμακα ανήκουν στην κατηγορία των «αγωνιστών GLP-1» και λειτουργούν αυξάνοντας την έκκριση ινσουλίνης. Η χρήση τους επιβραδύνει την πέψη στο στομάχι και μειώνει το αίσθημα πείνας.
Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι η δράση τους σταματά όταν διακόπτεται η χρήση, κάτι που σημαίνει ότι οι χρήστες πρέπει να τα λαμβάνουν εφ’ όρου ζωής.
Στις ΗΠΑ, οι ιατρικές ενώσεις επανεξετάζουν τις κατευθυντήριες γραμμές λαμβάνοντας υπόψη τα νέα φάρμακα, με ορισμένους ειδικούς να προτείνουν την ευρεία χρήση τους και άλλους να τα συνιστούν μόνο σε ασθενείς υψηλού ρίσκου με παθήσεις όπως ο διαβήτης και η καρδιοπάθεια, οι οποίες επιδεινώνονται με την παχυσαρκία.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής εγκρίνει τη χρήση τέτοιων φαρμάκων σε παχύσαρκα παιδιά και εφήβους άνω των 12 ετών, αν και η σύσταση δέχτηκε επικρίσεις λόγω της απουσίας δεδομένων για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Ο Μπράνκα έκανε λόγο για παγκόσμια «επιδημία παχυσαρκίας», με τα δεδομένα του ΠΟΥ να δείχνουν ότι το ποσοστό των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών και εφήβων 5-19 ετών εκτινάχθηκε από το 4% το 1975 στο 18% το 2016.
Ο ΠΟΥ σχεδιάζει να δημοσιεύσει φέτος το σχέδιο νέων κατευθυντήριων γραμμών για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας σε παιδιά και εφήβους, ενώ οι νέες οδηγίες για τους ενήλικες αναμένονται αργότερα.
