Οι γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας που αντιμετωπίζουν πρόβλημα τοξικοεξάρτησης είναι ευάλωτες σε διάφορες μορφές εκμετάλλευσης ενώ τις περισσότερες φορές πέφτουν θύματα βίας, βιασμού και κακοποίησης.
Πανευρωπαϊκά, τρία στα δέκα τοξικοεξαρτώμενα άτομα, είναι γυναίκες. Στην Κύπρο είναι μικρότεροι οι αριθμοί – δύο ή ένα άτομο στα δέκα, κάτι που καταδεικνύει και τη δυσκολία να δημιουργηθούν κλειστά προγράμματα αποκλειστικά για γυναίκες.
Πολύ λιγότερες γυναίκες χρήστες απευθύνονται για βοήθεια – γύρω στο 3 – 4% καθώς η εξάρτηση είναι γένους αρσενικού, αφού υπάρχουν πολύ περισσότεροι άνδρες στα προγράμματα απεξάρτησης.
Το ζήτημα της εξάρτησης βιώνεται πολύ διαφορετικά από τις γυναίκες από ότι βιώνεται από τους άντρες. Σύμφωνα με μελέτες αλλά και τα εμπειρικά δεδομένα των προγραμμάτων απεξάρτησης, στις περιπτώσεις γυναικών ουσιοεξαρτημένων, αυτές αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα εμπόδια και επιφυλάξεις για να απευθυνθούν για βοήθεια. Η οικογένεια, τα στερεότυπα και ο στιγματισμός λειτουργούν ως επιπλέον αντικίνητρα στην απόφαση τους να ζητήσουν βοήθεια. Συνυπάρχει ταυτόχρονα και η ανησυχία για την απώλεια της κηδεμονίας των παιδιών τους.
Ταυτόχρονα, η ουσιοεξαρτόμενη αντιμετωπίζει περισσότερα προβλήματα επανένταξης πίσω στην κοινωνία, σε ένα περιβάλλον όπου η γυναίκα δέχεται ήδη διακρίσεις, ανισομισθία, εκμετάλλευση. Τούτο κάνει ακόμη δυσκολότερη την προσπάθεια της να βρεθεί σε θέσεις εργασίας με αξιοπρεπή μισθό, ο οποίος θα είναι αρκετός για τις ανάγκες της ίδιας και της οικογένειας της.
Σήμερα, στη χώρα μας μπορεί τα πράγματα να έχουν προχωρήσει προς τα εμπρός σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά υπάρχουν τεράστια περιθώρια για να μπορούμε να δηλώνουμε ικανοποιημένες με το πλαίσιο πρόληψης, απεξάρτησης και επανένταξης.
- Οι ουσιοεξαρτημένες δεν θα απευθυνθούν στις αρμόδιες υπηρεσίες από μόνες τους. Χρειάζεται εκ των προτέρων τεράστιας κλίμακας ενημερωτική καμπάνια η οποία να αντιμετωπίζει τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των γυναικών.
- Είναι σημαντικό να διασφαλίζεται ότι η γυναίκα δεν θα χωρίζεται από τα παιδιά της για όσο διαρκεί η απεξάρτηση. Η παρουσία των παιδιών μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά των προσπαθειών απεξάρτησης.
- Την ίδια στιγμή πρέπει να διασφαλιστεί ότι η στήριξη των γυναικών την επόμενη μέρα της απεξάρτησης, πρέπει να είναι ολιστική και να δίδει την ευκαιρία αντιμετώπισης όλων των οικονομικών τους αναγκών μέχρι να μπορέσουν από μόνες τους να σταθούν στα πόδια τους. Η νίκη απέναντι στην απεξάρτηση είναι νίκη ζωής. Ως τέτοια θα πρέπει να προσεγγίζεται και ως τέτοια θα πρέπει να στηρίζεται από το κράτος. Οι απεξαρτημένες γυναίκες θα πρέπει να γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι στην πορεία επανένταξη τους, το κράτος θα είναι δίπλα τους ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα σίτισης, στέγασης, φροντίδας των παιδιών. Ταυτόχρονα η ευθύνη της πολιτείας δεν μπορεί να αφορά μόνο την παροχή ενός επιδόματος αλλά να παρεμβαίνει για την επαγγελματική αποκατάσταση της γυναίκας που ολοκληρώνει την απεξάρτηση.
Διεκδικούμε:
- Πρόσβαση των γυναικών χρηστών σε εξειδικευμένα κλειστά προγράμματα και δομές απεξάρτησης
- Ολιστική κρατική στήριξη των απεξαρτημένων για ομαλή επανένταξη τους στην κοινωνία
- Ένταξη της διάστασης του φύλου στη διαμόρφωση πολιτικής για τις εξαρτήσεις και για τη θεραπεία
- Ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις αιτήσεις για αδειοδότηση προγραμμάτων απεξάρτησης
- Διεξαγωγή έρευνας που να καταδεικνύει την πραγματική εικόνα της χρήσης ουσιών στον τόπο μας, λαμβάνοντας υπόψη και το φύλο
- Δημιουργία τράπεζας δεδομένων
Βιβή ΜΙΧΑΗΛ
