Του Δρος Γιώργου Πισιάρα
Το να αξιολογήσετε τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες σας με βάση τα αποτελέσματα σημαίνει ότι πρέπει να κρίνετε ρεαλιστικά και αυστηρά τον εαυτό σας. Καλό είναι να το κάνετε αυτό, γιατί έτσι σας κρίνουν και οι άλλοι.
Δεν μπορείτε να επιβάλλετε δικούς σας νόμους και κανονισμούς: η ζωή έχει ήδη τους δικούς της. Και το κυριότερο: έχει τον τρόπο να τους επιβάλλει. Αν αρχίσετε να αξιολογείτε τη ζωή σας με βάση τα αποτελέσματα, σημαίνει ότι δεν θα δεχόσαστε δικαιολογίες και από τους άλλους. Αν αποφασίσετε να απαιτήσετε καλύτερη μεταχείριση από τους γύρω σας, αξιολογείστε τη συμπεριφορά τους εκτιμώντας τις πράξεις, όχι τα λόγια τους.
Δεν μπορείτε να περάσετε την υπόλοιπη ζωή σας αφήνοντας τους άλλους να σας λένε πως αισθάνεστε ή ότι βλέπετε τα πράγματα με λάθος τρόπο.
- Για να μπορέσετε να λύσετε τα προβλήματα σας, πρέπει να αποφασίσετε να κρίνετε τον εαυτό σας και τους άλλους με βάση τα αποτελέσματα. Σκληρό αλλά αληθινό!
Μόνο από τα αποτελέσματα θα είμαστε βέβαιοι ότι γίνονται όντως αλλαγές. Ξέρετε ότι αυτό που λέω είναι σωστό. Ίσως επιλέξετε να αγνοήσετε την πραγματικότητα, αλλά έτσι δεν θα την αλλάξετε. Η αναβολή – η πρόθεση που δεν υλοποιείται- είναι η κατάρα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Όταν, ως ασκούμενος, εργάστηκα στο γηριατρικό τμήμα ενός ψυχιατρείου, είχα την ευκαιρία να κάνω «θεραπεία» σε κάποιους ηλικιωμένους βετεράνους που οι καταστάσεις της ζωής τους οδήγησαν εκεί. Βάζω σε εισαγωγή τη λέξη θεραπεία γιατί, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ασθενής ήταν ο δάσκαλος κι εγώ ο μαθητής.
Οι άνθρωποι αυτοί, που προέρχονταν από κάθε κοινωνική τάξη και κάθε επίπεδο μόρφωσης και καλλιέργειας, δίδαξαν στο νεαρό γιατρό σημαντικά πράγματα για τη ζωή. Το σπουδαιότερο από αυτά τα μαθήματα ήταν πως όλοι τους, στη δύση της ζωής τους, εύχονταν να είχαν κάνει κάποια πράγματα που δεν έκαναν.
Ο καθένας τους έλεγε με τον τρόπο του, «Μην αφήνεις, γιέ μου, τη ζωή να κυλά ανάμεσα από τα δάκτυλα σου, γιατί ο χρόνος περνάει και δεν ξαναγυρνάει». Με τη σοφία της ηλικίας και της πείρας τους, μου έλεγαν πως είχαν την πρόθεση να κάνουν πολλά περισσότερα από αυτά που έκαναν.
Δεν μιλούσαν μόνο για τις πράξεις που δεν έκαναν και τις ευκαιρίες που έχασαν αλλά και για τη σωστή συγκυρία. Είναι γεγονός ότι στη ζωή παρουσιάζονται ευκαιρίες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η πόρτα της ευκαιρίας ανοίγει για λίγο κι ύστερα κλείνει για πάντα. Αξιολογώντας τη ζωή σας στους τομείς και τις κατηγορίες που νιώθετε έτοιμος να αναλάβετε δράση, καταλάβετε ότι πρέπει να αρπάζετε τις ευκαιρίες, όταν παρουσιάζονται, και να τις δημιουργείτε, όταν δεν παρουσιάζονται.
Αναρωτηθήκατε ποτέ σοβαρά: Πόσος χρόνος μου μένει; Εάν είστε σαράντα ετών, ίσως έχετε άλλα σαράντα ή περισσότερα χρόνια να κάνετε αυτό που θέλετε. Ίσως πάλι όχι. Ίσως δεν προλάβετε να τελειώσετε αυτό το κεφάλαιο, πριν τελειώσει η ζωή σας. Τι γίνεται τότε;
Αγαπητοί μου…
Ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Είναι μια πηγή μη ανανεώσιμη. Η τωρινή ζωή σας, αυτή που ζείτε τώρα, είναι η μοναδική που σας αναλογεί, τουλάχιστον σε αυτό τον κόσμο. Και κάθε στιγμή αδράνειας, είναι άλλη μια χαμένη στιγμή.
- M.D, Παθολόγος-Βελονιστής-Παραψυχολόγος, (Πρόεδρος Παγκύπριου Ομίλου Παραψυχολογίας)
