Του Δρος Γιώργου Πισιάρα*
Ένιωσα ότι είμαι άνθρωπος της
Αβεβαιότητας,
Ο κόσμος μ’ έβλεπε και
Γελούσε,
Προσπαθούσε να μου δείξει
Ότι όλοι οι άνθρωποι
Είναι οι ίδιοι.
Αναρωτιέμαι αν εσύ που έκανες την ερώτηση ξέρεις τι σημαίνουν οι λέξεις αυτές. Ίσως έχεις δει ένα παραφορτωμένο γαϊδουράκι με τα πόδια του σχεδόν να σπάζουν από το βάρος η κάποιο άλλο αγόρι να κλαίει η κάποια μητέρα να χτυπά το παιδί της. Ίσως είδες τους μεγάλους να μαλώνουν μεταξύ τους. Και υπάρχει και ο θάνατος. Υπάρχει ο ζητιάνος-υπάρχει φτώχεια, αρρώστια, γεράματα. Υπάρχει θλίψη, όχι μόνο εξωτερικά αλλά και μέσα μας.
Γι αυτό και ρωτάς, «Γιατί υπάρχει θλίψη»; Δεν θέλετε κι’ εσείς να μάθετε; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ για την αιτία της δικής σας θλίψης; Τι είναι θλίψη και γιατί υπάρχει; Αν θέλω κάτι και δεν μπορώ να το πετύχω, αισθάνομαι δυστυχισμένος.
Αν θέλω πιο πολλά ρούχα, πιο πολλά χρήματα, αν θέλω να είμαι πιο όμορφος και δεν μπορώ να έχω αυτά που θέλω, είμαι δυστυχισμένος. Αν θέλω ν’ αγαπώ ένα ορισμένο άτομο και το άτομο εκείνο δεν με αγαπά, είμαι πάλι δυστυχισμένος. Ο πατέρας μου πεθαίνει κι’ εγώ πέφτω σε θλίψη. Γιατί;
Γιατί αισθανόμαστε δυστυχισμένοι όταν δεν μπορούμε να έχουμε αυτό που θέλουμε; Γιατί θα έπρεπε αναγκαστικά να έχουμε αυτό που θέλουμε; Πιστεύουμε ότι είναι δικαίωμα μας, έτσι;
Ρωτήσαμε όμως ποτέ τον εαυτό μας γιατί θα έπρεπε να έχουμε αυτό που θέλουμε όταν εκατομμύρια άλλοι δεν έχουν αυτό που έχουν ανάγκη; Κι’ επιπλέον, γιατί το θέλουμε αυτό;
Υπάρχει η ανάγκη μας για τροφή, ντύσιμο και στέγη- αλλά δεν ικανοποιούμαστε μ’ αυτά. Θέλουμε πολλά περισσότερα. Θέλουμε επιτυχία, θέλουμε να μας σέβονται, να μας αγαπούν, να μας βλέπουν σα σπουδαίους, θέλουμε να είμαστε δυνατοί , θέλουμε να είμαστε διάσημοι ποιητές, άγιοι, ρήτορες, Θέλουμε να είμαστε πρωθυπουργοί, πρόεδροι. Γιατί; Το ερευνήσατε ποτέ αυτό;
Γιατί τα θέλουμε όλα αυτά; Όχι πώς πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτό που είμαστε. Δεν εννοώ αυτό. Αυτή η σφοδρή επιθυμία δείχνει ότι είμαστε δυσαρεστημένοι, ανικανοποίητοι-αλλά με τι; Μ’ αυτό που είμαστε; Είμαι αυτό, δεν μου αρέσει και θέλω να γίνω εκείνο.
Νομίζω ότι θα είμαι πολύ πιο όμορφος μ’ ένα καινούργιο παλτό η ένα καινούργιο καπέλο και γι’ αυτό το θέλω. Αυτό σημαίνει ότι είμαι ανικανοποίητος με αυτό που είμαι και πιστεύω ότι μπορώ να ξεφύγω από τη δυσαρέσκεια μου με το ν’ αποκτήσω περισσότερα ρούχα, περισσότερη δύναμη, κ. λ. π.
Αλλά το ανικανοποίητο εξακολουθεί να υπάρχει, δεν είναι έτσι; Μόνο που το σκέπασα με ρούχα, με δύναμη, με αυτοκίνητα.
- Πρέπει, λοιπόν, ν’ ανακαλύψουμε αυτό που είμαστε. Το να καλύπτουμε απλώς τον εαυτό μας με αγαθά, με δύναμη και αξιώματα, δεν έχει κανένα νόημα επειδή, ακόμα κι έτσι, θα είμαστε δυστυχισμένοι.
Όταν το δει αυτό ο δυστυχισμένος άνθρωπος, ο άνθρωπος που νιώθει θλίψη, δεν θα ξεφύγει πηγαίνοντας σε γκουρού, δεν θα κρυφτεί πίσω από τα αγαθά και τη δύναμη- αντίθετα, θα θέλει να μάθει τι υπάρχει πίσω από τη θλίψη του. Αν ψάξετε πίσω από τη δική σας θλίψη θα δείτε ότι είστε πολύ λίγοι, πολύ άδειοι, περιορισμένοι και ότι αγωνίζεστε να πετύχετε, να γίνετε κάτι. Αυτός ο ίδιος ο αγώνας να πετύχετε, να γίνετε κάτι, είναι η αιτία της θλίψης.
- M.D, Παθολόγος-Βελονιστής-Παραψυχολόγος, (Πρόεδρος Παγκύπριου Ομίλου Παραψυχολογίας)
